2018’e girerken hem kendime, hem aileme, hem de çevremdeki insanların bile yararına olabilecek bir karar aldım; temizlik takıntımdan kurtulmak ?♀️ Hep söylüyorum; eğer sizin de temizlik (ya da başka bir takıntınız) yoksa, takıntısı olan kişiyi muhtemelen anlayamazsınız. Çoğu kişi sizi yargılar, yanlış anlar, yanlış aktarır ve hatta yapmadığınız şeyleri bile takıntı derecesinde yapıyormuşsunuz gibi aktarır. Bu, bizim için hem kırıcı hem de üzücü bir durum da olur. Artık kimi arkadaşımın evine gittiğimde benden çekindiklerini bile sezer olmuştum. “Orası dağınık Şule, kusura bakma, toparlayamadım”, “Burası dağınık kalmış, ay nolur yanlış anlama, böyle pis değilim” tarzı cümlelerle karşılaşıyordum. Halbuki benim kimsenin temizliği ya da pisliğiyle derdim yoktur. Çünkü benim derdim kendi dünyam ve kendi yaşam alanımdır. Benim “insanla” derdim de olmaz kolay kolay zaten, değerlerim ve bakış açım daha farklıdır… Öte yandan, çocuklarımdan ne kadar gizlemeye gayret etsem de, bir noktadan sonra onlar da durumun farkına varıp, takıntı derecesinde titizlik göstermeye başladılar.…
