-Anne Hira’yı bir çöp poşetine koysak, ne iyi olur aslında ?? -Neden? – Yine tek çocuğun ben olurdum, biliyorsun! -??? Güneş Hira’yı kıskandığını söylediğinde nasıl yaklaşıyorum❓ Dünkü “Güneş’in kardeşini çöpe atma dileği” muhabbetinden sonra, benim olaya nasıl yaklaştığımı soran arkadaşlarım olmuş. İlk olarak yaptığım şey sözel mesajdan önce, bedensel mesaj ve yaklaşımım oluyor: Gözünün içine bakarak (ki bu benim için her zaman ve herkes için geçerlidir), göz hizasında, mutlaka dokunarak, yumuşak ses tonuyla, samimi olarak – “Sanırım Hira’yı biraz kıskanıyorsun” – “Hıhı..” – “Biliyor musun ben de küçükken kardeşimi kıskanıyordum çünkü annem artık beni daha az seviyor sanıyordum. Ama sonra fark ettim ki hem annem hem de diğerleri beni hala çok seviyormuş. Kardeşim olduktan sonra kimse beni daha az sevmemiş. Ve biliyor musun; sen benim için çok özelsin. Ben Hira’yı da çok seviyorum, seni de çok seviyorum. Her zaman da bu böyle olacak, bana güven!” – ??? – Hem düşünsene,…
Kardeş Kıskançlığı
Kıskançlık duygusu, insanın yaradılışında olan bir duygudur. Hele bir de küçük bir çocuksanız, tüm ilgi bu zamana kadar sadece sizin üzerinizdeyken tahtınıza ortak başka bir bebek geliyorsa, çocuğun kardeşini kıskanması kaçınılmaz bir durumdur. Bu, çocuk belli etsin ya da etmesin mutlaka yaşadığı bir duygudur ve bence çocuk kıskanmakta haklıdır da!Kardeşi olduktan sonra çocukların kıskanmalarını anlayabilmek, onlara bu duyguyla başa çıkabilmelerine yardımcı olabilmekse biz ebeveynlerin görevidir. Çocuğun kardeşini kıskanması kusur ya da hata değil, insanın doğası gereği yaşadığı bir duygudur. Önemli olan; çocuğa yardımcı olabilme bilinciyle yaklaşarak, ona olan ilginin azalmadığını ve kardeşinin ona rakip gelmediğini hissettirmek ve yaptığı hırçınlık ya da inatlaşmaların karşısında sakin kalmayı becerebilmektir. Çocuğun, bu kadar yoğun bir duygu durumuyla tek başına baş edebilmesini beklemekse, ona yaşından çok daha fazla olgunluk yüklemek ve beklemek olur. Sonuçta kıskançlık bir “duygu”dur ve çocuk bu duyguyu “kaybetme korkusu” yaşadığı için sergiler. Annesinin kendisine karşı ilgisinin azalmadığını gördükçe de ikna olur ve zamanla bu duygu…