Herkesin dini görüşü farklıdır. Ben kendi doğruma, hem İslami hem de sağlık açısından değerlendirerek karar verdim. Nitekim ki düşüncem şu yönde; Oruç tutmayı seven biriyim ben. Hem manevi açıdan ihtiyaç olduğunu düşünürüm, hem de sağlık açısından. İlkokula giderken annemden, babamdan ve öğretmenimden gizli oruç tutardım oruç ayında. Oruçun saygısı ve sevgisi benim için özeldir kısacası. Onu yaşamanın tadı da bir başkadır. Fakat hamilelik dönemlerimde yine kararlarımı kendime göre değil, bedenimi paylaştığım bebeğime göre vermem gerekir. Oruç benim için her ne kadar farzsa, bebeğime mümkün olduğunca en iyi şekilde bakmak da bana farzdır. Çünkü O aziz misafir, bana Yaradan tarafından verilen emanettir. Onun hem beden sağlığı hem de zihin sağlığı belli bir yaşa kadar bana emanettir. Demek istediğim şu; elbette ki hepimiz Yaradan’a emanetiz, biz kendimizi de sorumlu olduğumuz evlatları da koruruz ve gerisini Allah’a bırakırız, tevekkül ederiz. Tedbir bizden, takdir Allah’tan denilir ya, işte onu diyorum ben de. Bu çerçevede baktığımda da, ben…
