Taşınmak, ev yerleştirmek ne kadar zordur; yaşayan bilir. Hele bir de 1 buçuk yaşında bir bebeğiniz ve 4 buçuk yaşında bir de çocuğunuzla tek başınaysanız. Çocukların ihtiyaçları, yemek yapma, evi yerleştirme, temizleme, bir yandan sürekli kucakta durmak isteyen bir bebek, vücudun dinlemek istemesi, uyku düzeni, öte yandan sürekli ilgi bekleyen ikinci çocuk, onlarla mutlaka geçirilmesi gereken oyun zamanları, yıkanacaklar, camlar, yerler, yeni eşyaların gelmesini haftalardır bekleyen açılmamış koliler derken; yıllardır hasta olmayan ben, 39 derece ateşle hastalandım bu taşınma döneminde. Tüm eklem yerlerim ağrıdı. Benim ise hasta olmak gibi bir lüksüm yoktu; çünkü tüm bu işler ve iki küçük çocuk bana bakıyordu. Bu kadar zorlu bir ay geçirdim Nisan’da fakat en sonunda dedim ki “Şule tüm bunlara değdi; yeni ev, tecrübe ile satın aldığın eşyalar, yeni düzen, temiz enerji ve evine baktığında hissettiğin huzur. Çok şükür ki en sonunda bunları yaşamış olmak, Nisan ayının zorluğuna değdi”. Bu kadar memnun kalmış…
